Εν τω μεταξύ στο Δίφωνο…

Σταχυολογούμε επιστολές καλλιτεχνών προς τους απολυμένους συντάκτες του ΔΙΦΩΝΟΥ:

Σας προτείνω να καταλάβετε τόσο το περιοδικό όσο και το σταθμό Δίφωνο 96.6, και μαζί με άλλους απολυμένους από το χώρο του τύπου να δημιουργήσετε μια εστία αντίστασης – θα βρείτε πολύ κόσμο, ανώνυμο και επώνυμο, δίπλα σας.

Είναι καιρός να αναρωτηθούμε όλοι τι υπηρεσίες προσφέρουμε και σε ποιον. Ο όμιλος Γιαννίκου κατέχει το 80% της εγχώριας μουσικής βιομηχανίας και ταυτόχρονα έχει ίδια μέσα διαμεσολάβησης – διαφήμισης (άσπρης, μαύρης, κίτρινης, γκρίζας και πάει λέγοντας). Αν αυτό δεν είναι αθέμιτο και στρεβλό, πρέπει όλοι να ξαναπάμε για απολυτήριο δημοτικού. Έχει ακουστεί πως όταν αγόρασε τη Lyra το όραμά του ήταν να πουλάει το Χατζιδάκι και την Πάνια στον ίδιο πάγκο. Κι αν δεν το είπε, σίγουρα το έκανε. Πρόκειται για ένα άθλιο επίδοξο μονοπώλιο που ήδη δε φημίζεται για το σεβασμό που δείχνει ούτε στους ανθρώπους που εργάζονται για αυτόν, ούτε στους καλλιτέχνες (εκτός αν διανύουν τη φάση της κότας που γεννάει τα χρυσά αυγά). Στο Δίφωνο του Γιαννίκου είστε – άθελά σας – το ποιοτικό άλλοθι και ο Δούρειος Ίππος μιας μηχανής που σκοπό έχει να κάψει τον πολιτισμό τον ίδιο, να ξαναγράψει παραποιημένη την ιστορία του ελληνικού τραγουδιού, να τοποθετήσει καρκινογόνα ζουζούνια ακόμα και σε εγκεφάλους μωρών

Δανάη Παναγιωτοπούλου

 

Δεν ξέρω αν συμφωνώ με την διαμαρτυρία προς τον Όμιλο. Αν αυτός θεωρεί δίκαιη – και απαραίτητη για την επιβίωσή του – την συνέχιση της υψηλής μισθοδότησης των μεγαλοδημοσιογράφων του Alter (ξέρετε, αυτών που διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους καθημερινά για την κρίση), εγώ προσωπικά ντρέπομαι να ανήκω σ’αυτούς που του δίνουν πολιτιστικό άλλοθι.

Φοίβος Δεληβοριάς

mediablog