Κλείνει το Δίφωνο (όχι ο Ρ/Σ, το περιοδικό)
Αντιγράφουμε μία άποψη για το κλείσιμο του περιοδικού ΔΙΦΩΝΟ του ομίλου Γιαννικού από το e-tetradio που νομίζουμε ότι ανταποκρίνεται περισσότερο στην πραγματικότητα από όλα όσα έχουν γραφτεί τις τελευταίες μέρες και θα γραφτούν τις επόμενες. Όποιος διαφωνεί με την άποψη ότι το σημερινό ΔΙΦΩΝΟ του συγκεκριμένου ομίλου δεν είχε καμία σχέση με το παλιό καλό Δίφωνο, και θεωρεί ότι πρόκειται για το ίδιο περιοδικό, ας μην μπει στον κόπο να διαβάσει την παρακάτω άποψη:
| ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΟ ΔΙΦΩΝΟ, ΤΙ; ΘΑ ΚΛΕΙΣΕΙ ΚΑΙ ΤΟ TI-VO ΑΡΑΓΕ Η ΘΑ ΞΕΣΗΚΩΘΟΥΜΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ; |
| Γράφει ο Άρης Καραμπεάζης - Δευτέρα, 10 Ιανουαρίου, 2011 17:00 |
- Το περιοδικό που εξέδιδε ο Όμιλος Γιαννίκου, όπως και το Ποπ + Ροκ που έκλεισε πέρσι, δεν είχε καμία σχέση με το ΔΙΦΩΝΟ για το οποίο όλοι τώρα κλαίνε και οδύρονται. Αν θυμάστε, κάποτε το όνομα Chevrolet είχε μια κάποια αίγλη στην βιομηχανία των αυτοκινήτων. Σήμερα το έχει αγοράσει η Daewoo, για να ψήσει τον κόσμο ότι τα αυτοκίνητα που παράγει έχουν πλέον ποιοτική υπεροχή και δεν είναι τα ντενεκέδια του παρελθόντος . Κάπως έτσι ο Γιαννίκος βγήκε στην πιάτσα προ ετών και μάζεψε δυο-τρία trademark, που με τον έναν ή τον άλλον τρόπο έχαιραν καλής φήμης, για να δώσει ποιοτικό άλλοθι στις δραστηριότητές του. Και καλά έκανε δηλαδή. Μαγκιά του. Αφού μάλιστα κάποιοι τον πίστεψαν και τον στήριξαν, ακόμη πιο μαγκιά του. Ελπίζω τουλάχιστον αυτός να έπαιρνε επιστροφή Φ.Π.Α. - Δεν βρίσκω καμία απολύτως διαφορά στις δύο περιπτώσεις. Ή, μάλλον, βρίσκω. Η νέα Chevrolet έχει βγάλει και κάνα δύο καλά μοντέλα στην αγορά. Από τα μουσικά περιοδικά του Ομίλου Γιαννίκου δεν έχω τίποτε να κρατήσω. Τι να κρατήσω δηλαδή; Τα φθηνά και εξυπηρετικά κείμενα, τα δώρα πάρε κόσμε, το ευτελές lay out, που δεν ξεχωρίζει τα Ζουζούνια από τον Morrissey και άλλα τόσα είναι για πέταμα και όχι για να τα θυμόμαστε ασφαλώς. - Η ανεργία είναι παντού, είναι σκληρή, αφορά τους πάντες και εν δυνάμει είναι όλοι άνεργοι πλέον. Οι δηλώσεις συμπαράστασης, καθώς μάλιστα εμπεριέχουν μεγαλόστομες ανοησίες και ψευδοεπαναστατικές παρλάτες, γρήγορα θα ξεχαστούν και η ανεργία θα μείνει εδώ. Άλλο πράγμα η ανεργία, άλλο πράγμα το κλείσιμο ενός κατ ευφημισμό ιστορικού και σημαντικού τίτλου, που εδώ και χρόνια δεν αποτελούσε τίποτε άλλο παρά ένα χαμηλής ποιότητας μέσο, που εξυπηρετούσε απροκάλυπτα τα εταιρικά συμφέροντα όσων το εξέδιδαν, με καλυμμένη δήθεν την προστασία της ιστορικής ονομασίας Δίφωνο (κρίμα που κανείς από τους παλιούς του Διφώνου, δεν τους έκραζε δημόσια και δυνατά τόσο καιρό, αν δεν μου διαφεύγει κάτι., το ίδιο άλλωστε συνέβη και με το Ποπ & Ροκ). - Με το 90 τοις εκατό της ελληνικής μουσικής παραγωγής να έχει περάσει στον Όμιλο Γιαννίκου και μόνο η έκδοση του Διφώνου από τον ίδιο Όμιλο αποτελούσε πρόβλημα. Οι εργαζόμενοι του ομίλου παρουσιάζουν τους δίσκους που εκδίδει ο Όμιλος, παίρνουν συνεντεύξεις τσανακογλύφτικες από τους καλλιτέχνες του, τους αποθεώνουν, τους βάζουν στο εξώφυλλο και μας το παρουσιάζουν όλο αυτό σαν περιοδικό με κρίση και άποψη, που δήθεν προωθεί τον πολιτισμό και το ελληνικό τραγούδι. Δεν ντρεπόμαστε λέω εγώ. Τα ίδια και στο πολιτιστικό ένθετο του Κόσμου του Επενδυτή. Τα ίδια και στις εκπομπές πολιτισμού του Alter. Ευτυχώς που έκλεισε το Δίφωνο μάγκες. Το επόμενο εξώφυλλο θα ήταν σίγουρα η Νίνα Λότσαρη και δεν θα είχατε που να κρυφτείτε. - Μία (πιο) ψύχραιμη (από τη δική μου) άποψη σχετικά με το Δίφωνο και τις υπερβολές που ακολούθησαν θα βρείτε και εδώ. Πέραν του ότι συμφωνώ στα περισσότερα, πιστεύω πως έχει αξία ειδικά επειδή προέρχεται από τον αρχισυντάκτη του Jazz & Τζαζ, ενός αξιόλογου, εξειδικευμένου και θεωρητικά με περιορισμένο target group μουσικού περιοδικού, που πέραν του ότι επιβιώνει σε καιρούς κάθε άλλο παρά ευνοϊκούς για το είδος, το κάνει απολύτως ανεξάρτητα και χωρίς να διαπλέκεται περιέργως και να παρασύρεται από Ομίλους που σιγά σιγά κατασπαράσσουν τον εγχώριο πολιτισμό, περισσότερο από κάθε κατ όνομα σχετικό υπουργείο. |
Δεν υπάρχουν σχόλια
Δημοσίευση σχολίου