Η πραγματική τηλεόραση...

Είναι δεδομένο πως σε κάθε Μουντιάλ ή Ευρωπαϊκό, στην Ελλάδα παρακολουθούμε δύο διοργανώσεις. Αυτήν που συμβαίνει κι αυτήν που μας λένε πως συμβαίνει, αυτήν που μας περιγράφουν. Κάποιες φορές οι δύο πραγματικότητες συγκλίνουν, σε κάποιες άλλες περιπτώσεις έχουν μεγάλη απόσταση.

Αυτό που δεν αντέχεται, όμως, με τίποτα, αυτό που σε κάνει να νιώθεις απολύτως τριτοκοσμικός, είναι η εικόνα, γιατί εκεί δεν υπεισέρχεται ανθρώπινος παράγοντας, δεν έχει Βερνίκο ή Γκώνια. Από το 2006, το Μουντιάλ καλύπτεται και μεταδίδεται σε High Definition, όπως φυσικά και το Champions League και τα μεγάλα πρωταθλήματα. Τέσσερα χρόνια μετά το Παγκόσμιο της Γερμανίας, το High Definition όχι μόνο είναι καθεστώς, αλλά 24 από τα 64 παιχνίδια του Μουντιάλ της Ν. Αφρικής μεταδίδονται σε 3D.



Για να πάρετε μια εικόνα, από τις 67 χώρες και περιοχές που έχουν πάρει όλο το πακέτο της διοργάνωσης, οι 35 το βλέπουν σε HD και οι 18 από αυτές θα δουν αγώνες τρισδιάστατους. Όχι, φυσικά και δεν έχω απαίτηση να βλέπουμε το Μουντιάλ ούτε σε High Definition, ούτε σε 3D. Αυτά με το καλό, σε τέσσερα χρόνια από τώρα. Αλλά αυτό που συμβαίνει σ’ εμάς είναι τραγικό. Καταρχάς, το σήμα της ΕΡΤ δεν είναι ψηφιακό, αφού δεν μπήκε στην πλατφόρμα της Digea. Άρα, αν δεν το βλέπεις μέσω της Nova, είσαι αιχμάλωτος, καταδικασμένος σε χιόνια, σε είδωλα, κτλ. Το χειρότερο, όμως, δεν είναι αυτό. Είναι πως παίρνουν το σήμα σε HD και σε κάδρο 16:9 και μας το δείχνουν σε 4:3. Για όσους δεν είναι εξοικειωμένοι με την ορολογία, 16:9 είναι το σχήμα των τηλεοράσεων εδώ και μια δεκαετία σχεδόν, των μακρόστενων, και 4:3 είναι το παλιό, το πιο "τετράγωνο". Τα πάντα πλέον είναι σε 16:9, άρα έτσι καλύπτεται, έτσι μεταδίδεται και το ποδόσφαιρο. Σ’ εμάς συμβαίνει το πιο γελοίο, το πιο αναχρονιστικό. Παίρνουν το σήμα σε 16:9, μας το μεταδίδουν σε 4:3 κι εμείς το βλέπουμε στις καλές μας τηλεοράσεις, σε 16:9.

Για να καταλάβετε λίγο το μέγεθος της παραμόρφωσης, σκεφτείτε το εξής. Μια φωτογραφία μακρόστενη, που αντιπροσωπεύει το 16:9 κάδρο. Την κόβετε με ψαλίδι, αριστερά και δεξιά, αφαιρείτε δηλαδή πληροφορία, εικόνα, για να την κάνετε πιο "τετράγωνη", να γίνει 4:3. Μετά, την τραβάτε προς τα πλάγια, να τεντώσει και να φτάσει πάλι στις διαστάσεις που είχε πριν την κόψετε, όταν ήταν μακρόστενη, σε 16:9. Αυτό βλέπουμε. Όχι μόνο χάνουμε εικόνα στα πλάγια, αριστερά και δεξιά, αλλά κι αυτό που γεμίζει την οθόνη μας, είναι παραμορφωμένο. Υπάρχει και σχετικό γκρουπ στο facebook, όπου βρήκα τις παρακάτω φωτό, που νομίζω θα βοηθήσουν. Στην πρώτη είναι το κανονικό κάδρο από γερμανικό κανάλι και στη δεύτερη ένα παράδειγμα παραμόρφωσης. Την επόμενη φορά που θα δείτε εκτέλεση φάουλ σαν κι αυτή στην πρώτη εικόνα, σκεφτείτε τι χάνετε αριστερά και δεξιά.


Άλλος είναι διακριθείς, άλλον ακούμε ως κορυφαίο. Άλλη διάταξη έχει μια ομάδα, αλλιώς μας λένε πως έχει παραταχθεί. Θα μου πείτε, αυτά είναι και θέμα άποψης, δεν είναι απαραίτητα λάθος. Σωστό, αλλά η διάσταση ανάμεσα στην πραγματικότητα και την περιγραφή δεν σταματάει σε αυτά. Άλλος έχει την μπάλα, άλλο όνομα ακούμε. Θέλουν δυο γκολ απέναντι στις Ονδούρες για να προκριθούν οι Ελβετοί, αλλά ο σπίκερ επιμένει για θρίλερ, για το ένα γκολ που, αν μπει στο τέλος, θα φέρει την πρόκριση. Εδώ και χρόνια έχουμε συνηθίσει να παρακολουθούμε σε εγρήγορση, αφού πλέον είμαστε υποψιασμένοι πως ό,τι ακούμε είναι πιο πιθανό να είναι λάθος, παρά σωστό.
Τέλος, το βράδυ της Παρασκευής μάθαμε και το επίσημο time delay ανάμεσα στην πραγματικότητα και στην μετάδοση της ΝΕΤ. Στο 37’ έμεινε με δέκα η Χιλή, με την αποβολή του Εστράδα με 2η κίτρινη. Στο 44’ ο σπίκερ μας είπε πως παίζουν με δέκα εδώ κι ένα λεπτό. Not bad, στο νησί του Lost το time delay ήταν γύρω στο μισάωρο, στη ΝΕΤ είναι ένα εξάλεπτο.
Δεν μπορούμε, λοιπόν, να αλλάξουμε κάτι για τις μεταδόσεις. Δεν μπορούμε επίσης να κάνουμε κάτι για τα σχόλια που ακούμε στα εκπληκτικά pre-game show. Ούτε βέβαια υπάρχει σωτηρία για τις εκπομπές που ακολουθούν. Καταδικασμένοι είμαστε, σε Πάνο Κιάμο, σε Περικλή Βασιλάκη, σε Γούναρη, σε Αντώνη Κατσαρό και εθνικό ύμνο της Ισπανίας, που δεν έχει στίχους, σε Άννα Καραμανλή. Είναι θέμα φολκλόρ, έτσι βλέπουμε την μπάλα, αλλιώς δεν γίνεται. (Contra.gr, μέσω satleo)

Δεν υπάρχουν σχόλια

Από το Blogger.