Περί πειρατείας (2)

Αυτή τη φορά με περισσότερο χιουμοριστική διαθεση αντιγράφουμε από τη Φρικηπαίδεια για την πειρατεία:

Οι δισκογραφικές εταιρίες είναι μη κερδοσκοπικές οργανώσεις με σκοπό την διάσωση και διάδοση της μουσικής καθώς και την προσφορά βήματος για την δημοσίευση μουσικής όλων των νέων ποιοτικών καλλιτεχνών. Ως γνωστόν κάθε νέος καλλιτέχνης μπορεί εύκολα σήμερα να κυκλοφορήσει σε δίσκο τα πνευματικά του δημιουργήματα χάρις στην αμέριστη συμπαράσταση των φιλόμουσων αυτών εταιριών χωρίς να χρεώνεται για αυτό και μάλιστα μοιραζόμενος δίκαια τα κέρδη από τις πωλήσεις. Τα πνευματικά δικαιώματα τα κρατάνε στο ακέραιο οι καλλιτέχνες. Οι δισκογραφικές έτσι διασφαλίζουν τον αγαθό θεσμό των πνευματικών δικαιωμάτων.

Το συνηθέστερο μέσο καταγραφής και διακίνησης της μουσικής είναι οι σύμπακτοι δίσκοι, πανάκριβα μέσα αποθήκευσης που παρόλη την παγκόσμια μαζική παραγωγή την τελευταία δεκαετία δεν έγινε ακόμα δυνατό με την υπάρχουσα γήινη τεχνολογία να ελαττωθεί το κόστος παραγωγής τους. Αυτό εξάλλου γίνεται φανερό από το γεγονός ότι οι δισκογραφικές εταιρίες, παρόλη την θέλησή τους για το αντίθετο, δεν κατώρθωσαν να ρίξουν ούτε δεκάρα τις τιμές των δίσκων. Η εξωγήινη όμως πειρατική τεχνολογία δυστυχώς είναι πολύ μπροστά και καταφέρνει να παράγει τους δίσκους αυτούς σε ακατανόητο και ύποπτα χαμηλό κόστος. Στην συνέχεια πουλάει περίπου στη δεκαπλάσια τιμή σε σχέση με το (εξωγήινο) κόστος παραγωγής, η οποία όμως καταφέρνει πάλι να είναι ως και δέκα φορές μικρότερη της τιμής που με αγώνα καταφέρνει η γήινη τεχνολογία να φτάσει περιορίζοντας μετά κόπων και βασάνων το κοστολόγιό της. Αυτή η πρακτική φέρνει σε απόγνωση τις αγαθές δισκογραφικές εταιρίες.

Διαβάστε περισσότερα εδώ