Η επίγεια ψηφιακή που δεν ξεκίνησε

Όχι μια αλλά επτά σοβαρές νομικές εκκρεμότητες υπάρχουν για τη μετάβαση στην επίγεια ψηφιακή τηλεόραση. Κανονικά, από το περασμένο Σάββατο θα έπρεπε οι εθνικής εμβέλειας τηλεοπτικοί σταθμοί να εκπέμπουν και ψηφιακά. Κάτι τέτοιο δεν συνέβη, όχι βέβαια γιατί παραιτήθηκε ο Θ. Ρουσόπουλος, αλλά διότι η προσπάθεια δημιουργίας κοινής εταιρείας δεν είχε αποτέλεσμα. Είχε έγκαιρα επισημανθεί οτι ήταν πολύ δύσκολο να ξεκινήσει η επίγεια ψηφιακή τηλεόραση, εφόσον δεν υπήρχαν κοινοί στόχοι μεταξύ ΕΡΤ και ιδιωτών, ενώ συνάμα δεν ήταν γνωστή στην ΕΕ η σύμπραξη τους. Το βασικό όμως είναι πως δεν έγινε καμία καμπάνια για την προμήθεια των αποκωδικοποιητών από τον κόσμο, έτσι ώστε να μπορούν να λάβουν το ψηφιακό σήμα. Το βέβαιο είναι πως απαιτείται μια σειρά από υπουργικές αποφάσεις για να προχωρήσει η χώρα στο οριστικό στάδιο της μετάβασης. Ως σήμερα το πρώτο βήμα έχει γίνει από τον Θ. Ρουσόπουλο, με τον νόμο για τη συγκέντρωση που περιλαμβάνει και διατάξεις για την ψηφιακή ΤV, αλλά και με την κοινή απόφαση Ρουσόπουλου - Χατζηδάκη για τον μεταβατικό χάρτη συχνοτήτων.

Οι εκκρεμότητες είναι:
1. Κοινή υπουργική απόφαση για τον οριστικό ψηφιακό χάρτη συχνοτήτων. Ο χάρτης παρουσιάστηκε το περασμένο καλοκαίρι.
2. Προεδρικό Διάταγμα για τις προϋποθέσεις συμμετοχής στη διαδικασία αδειοδότησης.
3. Κοινή υπουργική απόφαση για τις τεχνικές προδιαγραφές τηλεοπτικού εξοπλισμού (ψηφιακοί δέκτες και τηλεοράσεις με ενσωματωμένο δέκτη).
4. Υπουργική απόφαση για την προκήρυξη του αριθμού των αδειών εθνικής ή περιφερειακής εμβέλειας.
5. Κοινή υπουργική απόφαση για τον καθορισμό οικονομικού ανταλλάγματος για το δικαίωμα χρήσης της άδειας.
6. Κοινή υπουργική απόφαση για την τιμολόγηση από την ΕΡΤ των σταθμών εθνικής και τοπικής εμβέλειας που θα φιλοξενούνται στους διαύλους της ΕΡΤ.
7. Κοινή υπουργική απόφαση για τα πάρκα κεραιών ψηφιακής τηλεόρασης κατά παρέκκλιση. (Παρόν - satleo)