Καταιγιστικά μεζεδάκια

Δεν τα λέω έτσι επειδή σερβίρονται με ταχύτατους ρυθμούς, πού τέτοια τύχη, αλλά διότι καθώς τα γράφω ακούω βροντές και βλέπω αστραπές καθώς ξέσπασε το άξαφνο καλοκαιρινό μπουρίνι.

Ξεκινάμε με τα ορντέβρ και με ένα ρεπορτάζ για τις αλλαγές στον Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας, αλλαγές που κινούνται, θα μπορούσε να πει κανείς, σε… αντικαφασική κατεύθυνση. Διαβάζω ότι:

«Μαχαιριά» στην ελληνική ευρηματικότητα αποτελεί ο νέος Κώδικας Οδικής Κυκλοφορίας, κυρίως για τους ιδιοκτήτες αυτοκινήτων που στερούνται νόμιμης θέσης στάθμευσης και εφεύρουν διάφορους τρόπους για να εξασφαλίζουν μόνιμα μια θέση πάρκινγκ έξω από το σπίτι τους!

Όχι όμως. Το ρήμα είναι «εφευρίσκω», ο τύπος «εφεύρω» σκέτος δεν στέκεται παρά μόνο με «να» και «θα». Κι αν σας φαίνεται κάπως σκονισμένο το «εφευρίσκουν», που συμφωνώ, υπάρχουν ευτυχώς πολλά άλλα συνώνυμα, από τα κάπως πιο επίσημα (π.χ. επινοούν) ως τα πιο ζωντανά και λαϊκά (μηχανεύονται, σκαρφίζονται) που νομίζω πως ταιριάζουν στην περίσταση, που δεν έχουμε δα και καμιά εφεύρεση περιωπής.

* Δεν το άκουσα με τ’ αυτιά μου, αλλά μου το μετέδωσαν δυο φίλοι, οπότε μάλλον θα είναι αληθινό. Μεσημεριανές ειδήσεις στον «Σκάι» πριν από μερικές μέρες:

«Η κ. Μέι θα συναντηθεί με την αυτού μεγαλειότης τη βασίλισσα Ελισάβετ».

Δύο κοτσάνες στην τιμή της μίας. Και «αυτού» αντί «αυτής» (αφού είναι γυναίκα η Ελισάβετ) και άκλιτο το «μεγαλειότης» αντί «μεγαλειότητα».

* Το είδα σε γλωσσική ομάδα του Φέισμπουκ. Ο φίλος που έβγαλε τη φωτογραφία σχολίασε:

Μετά την αρχική δυστοκία στην εκφορά του, τό’πα καμιά δεκαριά φορές και το συνήθισα. Αναρωτιέμαι πού να το τόνισε αυτός που το ‘γραψε.

Πράγματι, όσο κι αν είναι αχώνευτες οι γενικές πληθυντικού κάποιων θηλυκών ουσιαστικών, όσο κι αν σε ορισμένες περιπτώσεις θα κοιτάξουμε να τις αποφύγουμε, υπάρχουν φορές, όπως εδώ, όπου η χρήση της γενικής είναι σχεδόν υποχρεωτική. Κατά το Λεξικό Μπαμπινιώτη η πέργκολα δεν έχει γενική πληθυντικού -γιατί όχι όμως; Ας πούμε καλύτερα πως είναι δύσχρηστη.

Ως προς το δίλημμα του τονισμού της, είναι τρίλημμα, διότι στο γκουγκλ θα βρείτε και τις τρεις παραλλαγές, πέργκολων, περγκολών, ακόμα και το κάπως αστείο (μην πω και κακέμφατο) «περγκόλων». Στην πραγματικότητα, αν θέλουμε να εφαρμόσουμε τον κανόνα, ο τόνος κατεβαίνει: των περγκολών. Κάτι ανάλογο συμβαίνει και με τις πολύ πιο διαδεδομένες και στη γενική πληθυντικού κάμερες, όπου ύστερα από μια σύντομη μονομαχία ο Δον Καμερόν κατατρόπωσε τον Λόρδο Κάμερον, όπως έλεγε παλιά ο φίλος μας ο Μπουκανιέρος, εννοώ ότι έχει πια γίνει ευρύτερα αποδεκτή η γενική «των καμερών».

 

* Είχαμε και τον σεισμό στη Μυτιλήνη, που προκάλεσε εκτεταμένες καταστροφές στο χωριό Βρίσα.

Αριστερά, μια οθονιά από την ειδησεογραφική κάλυψη του σεισμού. Σουπεράκι φτιαγμένο βιαστικά, όπου η «επιχείρηση εγκλωβισμού κατοίκου» προκάλεσε ένα νευρικό γελάκι -μέχρι να μάθουμε ότι η άτυχη γυναίκα τελικά δεν επέζησε.

* Είχαμε όμως και τη φονική πυρκαγιά στον ουρανοξύστη του Λονδίνου -όπου φτωχός κι η μοίρα του.

Φίλος του ιστολογίου στέλνει άρθρο για την πυρκαγιά, επισημαίνοντας ότι στον τίτλο υπάρχουν, κατά τη γνώμη του, περιττά εισαγωγικά:

Δώδεκα νεκροί, «πολλοί» αγνοούμενοι από τη φωτιά σε κτίριο στο Λονδίνο

Νομίζω πως τα εισαγωγικά, όσο κι αν ξενίζουν, μπορεί να δικαιολογηθούν -ο συντάκτης θέλει να πει ότι μεταφέρει απόψεις κάποιου, που μάλιστα, υπονοεί, είναι πρώτες αδιασταύρωτες εκτιμήσεις.

Από την άλλη, προσέχω ότι στο άρθρο ο δήμαρχος του Λονδίνου αναφέρεται ως «Σαντίκ Καν». Ο Sadiq Khan όμως προφέρεται, αν δεν κάνω λάθος, Χαν. Αυτό το Kh που βάζουν οι Άγγλοι στα αραβικά και ανατολίτικα ονόματα αποδίδει τον ήχο Χ.

* Αντίθετα, θα συμφωνήσω με τον άλλο φίλο που θεωρεί περιττά τα εισαγωγικά στο σουπεράκι αριστερά.

Θυμίζουν «φρούρια» σπίτια και μαγαζιά

Αλλά, αν τα θυμίζουν, τότε ποιος ο λόγος για τα εισαγωγικά;

* Με αρκετή διαφήμιση έγινε τις προάλλες εκδήλωση στην οποία συζήτησαν ο Ευάγγελος Βενιζέλος με τον Στέλιο Ράμφο. Συζητήθηκε αρκετά ένα τουίτ του Ευ. Βενιζέλου, προαναγγελτικό της εκδήλωσης:

Η επίγνωση του μέλλοντος μας επιτρέπει να επιβιβαστούμε στον στόχο.

Πιο πολύ ξένισε η διατύπωση «να επιβιβαστούμε στον στόχο», που σε άλλους έφερε στο νου διαστημόπλοια χαμένα στο διάστημα και σε άλλους τον βαρόνο Μινχάουζεν πάνω στη μπάλα του κανονιού, έστω κι αν επιβιβάστηκε στο βλήμα και όχι στον στόχο.

Αλλά ας αναγνωρίσουμε σε ένα πληθωρικό πνεύμα όπως ο Ευ.Βεν. το δικαίωμα στις πομφόλυγες, κι ας εστιαστούμε στο πρώτο σκέλος της πρότασης, στην επίγνωση του μέλλοντος. Σύμφωνα με το λεξικό, επίγνωση είναι η «πλήρης, σαφής και ακριβής γνώση» για κάτι. Μπορούμε άραγε να έχουμε «πλήρη, σαφή και ακριβή γνώση» για το μέλλον;

* Φίλος μεταφέρει ένα χοντρό υποτιτλιστικό μαργαριτάρι από το κανάλι της Βουλής, και συγκεκριμένα από ντοκιμαντέρ για το Περλ Χάρμπορ.
Ο αφηγητής λέει: «only the port-side 4-inch battery was left»
Και ο μεταφραστής: «μας είχε μείνει μόνο μια μπαταρία τεσσάρων ιντσών»

Ε βέβαια, με μια μπαταριούλα μόνο πώς να τα βγάλουν πέρα;

Όμως battery δεν είναι μόνο η μπαταρία. Εδώ εννοείται το gun battery, η αντιαεροπορική πυροβολαρχία, που είχε κανόνια διαμετρήματος τεσσάρων ιντσών. Πάνω στο πλοίο θα υπήρχαν δύο, αλλά απέμεινε μόνο η αριστερή (port-side, για πλοία, είναι η αριστερή πλευρά).

* Φίλος εντόπισε ένα πολύ περίεργο λαθάκι σε αθλητικόν ιστότοπο. Η είδηση ανήκει στη σφαίρα του αστυνομικού δελτίου, αλλά αφορά τον ποδοσφαιριστή Ραφίκ Τζεμπούρ.

«Συγκεκριμένα, έπειτα από έλεγχο που είχε γίνει στον πρώην διεθνή άσο, παστεριώθηκε από την Τροχαία ότι το αυτοκίνητο που οδηγούσε ήταν κλεμμένο, με τον ποδοσφαιριστή να υποστηρίζει πως είναι ενός φίλου του που έχει έκθεση με μεταχειρισμένα και το είχε δανειστεί.»

Παστεριώθηκε; Και πώς παστεριώθηκε; Ο ιστότοπος που αρχικά δημοσίευσε την είδηση (διότι το παραπάνω είναι αναδημοσίευση) το έχει αλλάξει σε «είχε διαπιστωθεί», εγώ όμως αναρωτιέμαι πώς το «διαπιστώθηκε» έγινε «παστεριώθηκε».

* Και κλείνω με ένα στατιστικό μεζεδάκι, ελαφρώς (όσο πατάει ο ελέφαντας) αυτοαναφορικό.

Τις προάλλες είχαμε το άρθρο για τους νέους που μεταναστεύουν και τη δήλωση του Κ. Καζάκου, στο οποίο έγιναν πάνω από 400 σχόλια. Ο φίλος μας ο Γιώργος, τακτικός αναγνώστης που δεν έχει όμως σχολιάσει, που ζει στην Εσπερία αν και έφυγε πριν από την κρίση, έφτιαξε μερικά γουστόζικα διαγράμματα με τα σχόλια.

Εδώ έχουμε τα σχόλια ομαδοποιημένα ανά σχολιαστή. Mέσα σε κάθε κύκλο είναι ο αριθμός του σχολίου

Πρότεινα στον Γιώργο να δει αν μπορεί να κάνει το μέγεθος κάθε κύκλου να εξαρτάται από τον αριθμό των λέξεων του σχολίου,και έτσι έκανε. Επιπλέον, έβαλε και χρώμα στους κύκλους ανάλογα με το τεταρτημόριο της ημέρας. Με κίτρινο τα πρωινά σχόλια (6 πρωί-12), με γαλάζιο τα απογευματινα (12-18), με μπλε σκούρο τα βραδινά (18-24) και με γκρίζο τα νυχτερινά (12-6). Βέβαια πρόκειται για ώρα ιστολογίου, δηλ. ώρα Ελλάδος.

 

 

from Οι λέξεις έχουν τη δική τους ιστορία